Woke up, shat, wrote on my digital journal about yesterday’s happenings, read a newsletter, saw vomit (probably Walnut’s) and cleaned that up, fed the kitties, and scooped their litter. This is my morning routine nowadays.
8:00 AM
I decided I’ll have the pork ribs from Costco. I can air-fry them from frozen, so it’s a quick prep. I still have some roasted veggies from yesterday that I can pair it with. Kaso ang dry. Wala akong sauce or dip. So I asked ChatGPT for suggestions and settled on an easy sauce using ingredients I already have: garlic butter soy sauce. I can pour it over the crispy ribs to give them a little bit of moisture.
I’m half-listening to Trevor Noah’s podcast while making the sauce. I think they’re talking about the loneliness epidemic.
Nag-gain nanaman ako. And for the first time ever, mas magaan na sakin si Kenneth. Almost 10kg na kasi yung na-lose nya ever since nagstart syang mag-keto diet at mag-workout almost everyday. Ugghh hindi ko kaya yung discipline nya. Minsan nakaka-inspire pero minsan nakaka-demotivate. But ultimately, I’m proud of him because he did this all by himself. Walang nag-push or nag-pressure sa kanya. Nanood lang kami nung docuseries sa Netflix na You Are What You Eat at yun na! Bigla na lang syang nag-decide maging healthy. That was 6 months ago and he never stopped. Hays, sana kaya ko din yung ganun.
Tagal ko nang di nakakagawa ng ganito. Na-miss ko so gagawa ako ngayon.
WEDNESDAY
5:40 AM
Aga kong nagising. Bumangon na ko kasi natatae ako.
6:10 AM
May ka-chat ako na may apply din dun sa company na inaantayan ko ng update. Hays ang tagal naman magkaron ng linaw. Ano ba? Tanggap ba ako o hindi??
* hays sabi ko di na ako magbubukas ng social media sa umaga
6:35 AM
Nagbabasa ako ng mga articles na naka-save sa Instapaper ko. Yung isang article ay yung sinend ng journaling buddy ko last week na ngayon ko lang naisip basahin. Tungkol sya sa manifestation.
Nagulat ako gising na rin si Kenneth. Ilagay ko daw yung weighted blanket sa kanya hindi nya daw kaya. Kawawa naman. Nagpa-booster shot kasi sya kahapon plus flu shot. Tig kabilang braso kaya hinang hina.
8:12 AM
Mali. Bakit ko in-open ang Messenger. Pagkatapos ng Messenger, Instagram naman. Wala na. Dire-direcho na.
Hindi ko inexpect na iiyakan ko ‘tong driving. Every after practice, gusto kong umiyak (twice yung totoong umiyak talaga ko). Frustrate na frustrate na kasi talaga ako kasi hindi ko sya magawa ng tama. Kung tumama man ako, hindi naman ako consistent. Pano na ko papasa?
Kahapon kasi nag-practice kami ulit at nilampasan ko nanaman yung stop sign (yung 4-way stop). Hindi ko alam bakit hindi ko napansin. Tapos ang daming comments nung tito ko sa pag-drive ko pero hindi ko naman minamasama kasi totoo. Nakaka-frustrate lang talaga kasi ginagawa ko naman yung best ko at naka-focus naman ako pero ang bulok ko pa din. Ang bulok ng coordination ko. Siguro oo expected naman, kasi nga baguhan pa lang ako. Pero eto yung mga moments na gusto mo nang umayaw at ang tumatakbo sa isip ko ay baka hindi ko talaga ‘to kaya.
Ang dami ko lang talagang feelings sa driving ngayon. Kasi ngayon na yung road test ko kaya extra hindi ako mapakali. Hay gusto ko nang matapos. Gusto ko nang mag fast forward sa 5 PM tapos malalaman ko na lang kung pasado or bagsak ba ko. Ayokong i-experience yung mismong road test, gusto ko na lang malaman yung result.
Hindi ako makapagisip ng maayos at hindi ko magawa yung mga gagawin ko dahil dito. Basta after nito, bagsak man o pasa, sobrang luluwag na yung pakiramdam ko. Pero sana naman pumasa na ko para wala na talaga kong iisipiiiiin. Kasi kung bagsak nanaman, prolonging the agony nanaman until mag road test ako uli.
Buti pa ‘to walang kaproble-problema
Ah pota tama na nga. Ayoko nang bigyan ng emphasis masyado ‘tong road test na ‘to. Gusto ko lang i-address yung current kong nararamdaman. Mukang nakatulong naman ang pagsusulat (as always).
Okay magbabasa na ko. Ang fitting pa nung binabasa ko, Anxious People. Pero feeling ko hindi ako ma-aanxious dito kasi funny yung book.
Orayt tingnan na lang natin mamaya. Mamayang 3:40 PM ang road test ko.
6:10 PM
So eto na nga. Bagsak nanaman ako 😂 Laughing emoji pero umiyak nanaman ako kanina. Hahaha. Kay Kenneth lang ako nakakaiyak pero pag iba yung kausap ko napipigilan ko. Pero pag kay Kenneth, bagsak lahat ng defenses. Ang bilis ko umiyak. Tsaka iyakin naman talaga ko di lang halata. Tapos chinat ko yung tito ko nangasar pa lalo.
Tanginang driving talaga ‘to. Hindi ko magawa gawa. Mas okay pa sakin hindi matanggap sa trabaho kasi may ibang companies naman or pwede akong mag-change ng career. Pero etong road test, dun at dun pa din ako babalik. Wala akong kawala.
Kaya din siguro extra extra yung frustration ko dito, kasi sa mga major happenings na na-experience ko, hindi ako bumabagsak. So hindi ako sanay sa ganitong feeling. Board exam, pasa. IELTS, pasa. Japan at Korean visa, approved. Application pa-Canada, approved. Kaya naman siguro ganito na lang yung iyak ko dahil lang dito sa road test na ‘to. Siguro it’s about time daw na makatikim naman ako ng sunod sunod na failure. Masyado na daw akong na-spoil ng universe.
Ang ganda ng ambience ngayon. Kasi kumukulog at umuulan. Basta ang sarap sa feeling. Ang sarap mag-chill at magbasa ng libro. Wait titingin lang ulit ako sa labas baka mawala yung feeling.
Hayyyyy ang sarap. Parang may nostalgic feels. Ngayon ko na-aappreciate yung pagka-sentimental ko. Minsan kasi nakakalungkot maging senti pero may mga ganitong moments na may ability sya na kaya ka nyang ibalik dun sa happy feelings. Feeling mo nata-transport ka sa nakaraan. Para syang super power. Nakaka-good vibes.
Pasira lang ‘tong si Kenneth kasi ang ingay. Naglalaro ulit ng COD. Alam nyo naman pag naglalaro puro murahan at sigawan. Kala mo naman nasa gyera talaga.
Nagiisip ako ng gagawin ngayon. Gawa muna akong to-do list.
Excited nga pala ko sa upcoming Apple Event. 2 days na lang! Kasi may possibility na bumili ako ng bagong iMac dahil nga hindi na maganda yung performance nitong laptop ko sa mga pinaggagawa ko. Eh mag-aaral pa ko ng animation so hindi nya talaga kakayanin. Parang sira na nga din yung bluetooth kasi ang gulong gamitin nung mouse tapos hindi na sya kumokonek sa speaker.
Pero wala talaga kong pambili. Yung naipon ko ay mga 1/4 pa lang nung total amount. Baka nga 1/5 pa. Pero pinagusapan namin ni Kenneth at ang gagawin namin ay uutangin muna namin sa travel fund namin. Kasi sa lagay ngayon parang hindi pa din naman namin magagamit yung travel fund. So yun. Tapos ibebenta ko na ‘tong laptop. Ewan ko lang kung magkano na lang ang value na ‘to. Maigi ding pandagdag.
Gutom na ko.
10:21 AM
Nasira na yung happy feels nairita ko kay Kenneth. Pero okay na. May rules na kami sa office. Bawal sya magingay pag nagaaral ako 😂
2:24 PM
Almost 4 hrs na pala ko nagddrawing. Yun talaga ang problema sakin hindi ko alam kung kelan titigil. Lagi kong plano na every 30 minutes maguunat ako pero nalilimutan ko lagi. Mapapatigil lang ako pag may sumasakit na sakin or nangingimi na yung muka ko.
Hindi ko alam kung pano ‘to tatapusin. Baka magsimula na lang ulit ako sa una.
3:31 PM
Nag-crave sa lechon belly rice bowl at quezo mais.
Nagsisi ako sa lechon belly sumakit yung ulo at batok ko. Never again (?).
5:47 PM
My drawing setup plus trying to re-color my sketch.
Gabi na pala akala ko 3 PM pa lang. Na-distract ako masyado paglalaro ng Cozy Grove at panonood ng The Avengers and Thor: The Dark World.
Pero eto, nanonood na uli ako ng class ni @rossdraws. In fairness ang sulit nung bayad kasi 2.5 hours yung lesson tapos real time sya nag-ddrawing so kita mo talaga yung process. Medyo nab-bore lang ako ng konti, at ang salarin ay yung attention span ko. Pero tina-try ko naman iimprove.
Ang saya makinig ng lesson kasi weekend. Walang pasok si Kenneth so medyo tahimik dito sa office. Pero minsan ang ingay pa din kasi naglalaro din sya ng COD for ilang hours.
I-close ko na muna yung Discord nadidistract ako.
9:36 PM
Nakakaaliw panoorin yung class. Kasi dalwa sila. Yung artist, si Ross, plus si Stella, the “student voice”. So ang ganda na merong student voice kasi sya yung nagtatanong habang nagpe-paint si Ross. Mga questions like, “How did you make this shadow?” or “What are you thinking while doing the sketch?” At ang galing nyang student voice kasi ang thorough nya. Lahat talaga tinatanong nya. Tapos may mga moments na nagkukulitan sila so natatawa ako. Parang hindi lang sya rigid na video tutorial, medyo pang podcast din kasi may mga chika moments.
10:14 PM
Done with the lesson! Hindi pa pala portraits yung pinagaaralan namin. Concept illustration from reference pala. Bukas ko na sisimulan yung assignment kasi pag sinimulan ko ngayon baka alas-tres ng madaling araw na ko makatulog.
11:49 PM
Just watched 2 productivity videos by 2 popular productivity YouTubers.
Parang lahat nung productivity tips na minention hindi ko fina-follow. Pero lahat na-try ko na, wala lang talagang nag-stick 😂 Parang napaisip tuloy ako baka kelangan ko pa ng konting structure. Bukas ko na pagiisipan ng matindi.
Nakaka-anxiety yung driving lesson ko mamaya. Hindi talaga ko nag-eenjoy mag-drive. Or bitter lang ako kasi hindi pa ko makapasa sa road test. Para ba syang isang bagay na matagal ko nang isinulat sa to-do list ko na gustong gusto ko na syang maalis sa list pero hinding hindi ko macheck-an. Gusto ko nang makapasa kasi gusto ko na syang matapos. Wala na kong pakealam dun sa perk na pwede na kong mag-drive at makalakad ng solo. Gusto ko na lang talaga sya matapos!!
For my smoothie bowl
Ang ingay dito sa apartment may ginagawa sa labas. Ang daming pukpok at drilling sounds. Hindi nakakatulong sa anxiety ko. Kaya naman, sobrang sakto yung recommended video ko sa YT kanina:
In fairness sobrang nakatulong 😂 Sya yung author ng The Subtle Art of Not Giving a F*ck. Hindi ko pa natatapos yung book nya. Pero buti naisipan nyang gumawa ng YT channel.
2:38 PM
Bakit nga kaya nakaka-comfort ang junk food pag stressed or bad mood. Kakatapos lang ng driving lesson namin tapos may mga sablay nanaman ako so medyo agitated pa rin ako hanggang ngayon. Nakakainis kasi hindi ako pwedeng magkamali kasi maaaksidente ako at pasahero ko. So ngayon eto ang kinakain ko.
Nakaka-feel better kahit hindi healthy. Eh kelan ba nangyari na pag stressed ka pagkatapos kakain ka ng salad or vegetable sticks? May tao bang ganun??
5:35 PM
Cozy Grove time
10:05 PM
Kakatapos ko lang sa Iron Man 2. Ang gandaaa. Medyo minadali nga lang yung ending. Parang bitin yung fight scenes kay Ivan Vanko nung huli. Next sa lineup is Thor. Baka bukas ko na panoorin magaaral muna ako. Nagsend na ng class package si @rossdraws! Yung Lesson 1.1 is about portraits. Weakness ko yun kaya excited ako matuto.
10:45 PM
Tagal magdownload nung class. Dahil jan, simulan ko na yung Thor hehe.
1 AM na no nakatulog kanina pero hindi ko pa rin natapos yung Captain America: The First Avenger.
Ang kapal pa rin ng snow. Mahihirapan nanaman akong magdrive bukas 😭
1:09 PM
Kelangan ko nang magbreak ang dami ko nang nagawa. Gutom na rin ako. Ipagpapatuloy ko na yung marathon ko ng Marvel movies.
Sobrang nagagandahan ako kay Peggy 😍
I super love her character and bagay na bagay sa kanya yung hairstyle nya.
2:21 PM
Enjoy na enjoy ako panonood kasi wala na ko halos maalala. Parang pinapanood ko sya for the first time.
2:44 PM
Huhu di natuloy date nila ni Peggy. Next na. Captain Marvel.
3:03 PM
Inaantok ako wala akong maintindihan. Ano ba ang Kree. Di ko alam kung nasang world sila. Google ko nga muna.
4:16 PM
Kasama ko na sin Kenneth manood ng Captain Marvel. Nag-eenjoy syang makinood. Pero break muna, tumawag ang Kuya. Aga gumising ng Kuya 5 AM pa lang dun. Nagkwento lang sya about sa quiz nya. Nagte-take sya ng Vet Med.
5:31 PM
Ganda ng Captain Marvel!!! Bakit nung time na lumabas yung movie sinasabi nila na parang hindi daw okay tapos ayaw nila kay Brie Larson. Okay kaya.
Gusto na ni Kenneth na matapos ko kasi gusto na rin nya panoorin yung WandaVision. Haha baka ilang linggo pa bago komatapos lahat. Okay, Iron Man naman next.
7:56 PM
Napaibig ako sa matamis. Nagbake ako ng brownies.
8:50 PM
Tapos na ko sa Iron Man. Nakaka-inlove si Tony Stark 😍
12:29 AM
Buti hindi ako na-tempt tapusin yung Iron Man 2. Nakapag-paint ako kahit papano.
Panggulo
In fairness natuwa ako sa gawa ko ngayon. Ayoko dapat isama yung sarili ko dun sa painting, balak ko yung vending machines lang. Pero mukang good decision kasi nagkaron ng focal point. Tsaka okay yung pagkaka-paint ko dun sa payong. Yun yung favorite part ko. Kasi ang ganda nung effect tapos hindi sya ganun kahirap i-achieve.
Gleniz da Menace 