Categories
Spotify Wrapped 2022
Month: November 2022
Categories
My Friend Mary Oliver
Iba ang tama sakin ni Mary. Nakaka-ilang pages pa lang ako sa libro nya, bumili ako agad ng physical copy. Sobrang rare ko bumili ng physical copy ng libro. Nire-reserve ko lang sya sa mga librong sobrang nagustuhan ko at plano kong ulit-ulitin. Tapos Black Friday pa nun so ang mura nung hardcover, swerte.
Ilang days na kong nag-f-French sa panaginip ko. Tuloy, ang bagal kong magsalita tapos paulit-ulit ako kasi hindi ko sure kung tama yung grammar. Hindi tuloy makausad yung nangyayari sa panaginip ko.
Bonjour! Je me suis réveillé tôt. Il est 6h du matin. Je sais que mon mari va se réveiller tard, peut-être 10h ou 11h. Aujourd’hui, nous allons aller dans un petit resto pour acheter des repas pour la semaine prochaine. Nous also need aussi de papier toilette, nous allons aller donc aussi au supermarché.
Good morning! I woke up early. It’s 6:00 AM. I know that my husband will wake up late, maybe 10 or 11 AM. Today, we will go to a small restaurant to buy meals for the next week. We also need some toilet paper so we will also go to the supermarket.
Finally nasa bahay na uli si Almond. Pag gising ko si Almond agad ang naisip ko at nag-download ako ng Messenger para i-check kung may sinend silang pics ni Almond na nasa bahay na, kaso wala huhu. Pero okay lang. At least alam kong komportable na sya at makaka-receive na sya ng madaming hugs and cuddles.
Tandang tanda ko nung elementary ako, nasa mall kami ng Mama (sa Ocean Palace Mall na wala na ngayon). Hindi ako yung tipo na nagpapabili ng mga laruan kasi alam kong di kami mayaman. Kaya gulat na gulat ako nung tinanong ako ng Mama kung ano daw gusto ko. First time ko narinig sa kanya yun tapos nasa mall kami! Di ako nagsayang ng segundo, tamagotchi agad ang sinabi ko.
Imbis na i-rationalize ko sa utak ko na hindi dapat ako malungkot at mabahala, na hindi ko kailangan ma-please (at imposibleng ma-please) ang buong miyembro ng pamilya ko, na mas madaming tao ang mas malaki ang problema sakin, na magiging okay din ang lahat, iniyak ko na lang. Tinanggap ko na lang na malungkot talaga ko ngayon at gusto kong umiyak.
Bakit ba nilalabanan ko na lang palagi? Bakit ba ko nakikipag-debate sa utak ko at dinidikta ang dapat kong maramdaman? Bakit hindi ako maglaan ng oras ng pag-iyak? Pwede namang malungkot paminsan-minsan. Wala namang nakakakita. Kahit pati meron. Eh ano kung ma-bother ko sila? Minsan lang naman.
Eh ano kung mangibabaw ang lungkot? Eh ano naman kung sa mga sandaling ito, hindi ko kayang bilangin kung anong meron ako at na madami akong dapat ipagpasalamat? Eh ano naman kung pagbigyan ko ang sarili kong umiyak ng ilang minuto at magmistulang ang laki laki ng problema ko? Eh ano naman?
Categories
Fake Twitter #18
Di daw masyadong kumakain si Almond 💔 Lapit na Almond konti na lang 😞
Sinabayan ko ng music at meditation yung yoga ko kanina. Ang sarap. Ang gaan sa pakiramdam.
Categories
Today’s Log #19 | Almond on My Mind
Doing this para ma-distract ako sa kalungkutan.
TUESDAY
6:55 AM
Nagising ako ng 4:44 AM at si Almond agad ang una kong naisip. Chinat ko yung vet clinic slash pet hotel kung kumakain ba si Almond. May chat din ang Mama tungkol sa crypto na scam daw.
Natulog ako ulit pero pilit. Nagising ako ng 6 AM pero wala pa ding reply yung clinic. Baka maaga silang magsara.
Kaya nga pala nasa pet hotel si Almond kasi mangangasal ang in-laws ko at 3 days silang wala. Pinagisipan na namin at wala talagang ibang paghahabilinan kay Almond kaya no choice na dun sya iwan. Pwedeng sa iba, OA yung lungkot at iyak ko, pero wala akong time at energy mag-explain kung gano ko sya kamahal.
Gleniz da Menace 