Nagkaron nanaman ako ng time magmumi muni since solo nanaman ako dito sa apartment. Narealize ko lang kung gano ako kakuntento ngayong moment na ‘to. Oo marami pa kong mga bagay na gustong gawin pero tanggap ko na hindi pa sya abot ng kamay ko ngayon (tulad ng paguwi sa Pilipinas para makasama ko na ang pamilya ko). Tanggap kong sa future pa sya mangyayari. Kaya tuloy ngayon, ang gaan ng pakiramdam ko.
Thank you Mama at Papa dahil pina-experience nyo sakin ang buhay. Kahit alam kong hindi ako planado, salamat dahil hindi kayo marunong mag-family planning, nabuhay tuloy ako.
Oo madami ring hindi magagandang nangyari sakin. Pero mas madami pa din yung masasaya at makabuluhan. At feeling ko yung mga pangit na nangyari, yun din yung nagbibigay ng extra saya sa mga moment na masasaya. Parang sa ibang tao kung ire-rate nila yung isang masayang bagay na 6 out of 10, sakin 9.
Kaya talagang kailangan ko palang alagaan ang sarili ko. Yun lang yung pwede kong maisukli sa mga magulang ko. Alagaan yung buhay na binigay nila sakin. Kailangan kong hindi lang pahabain yung buhay ko, kundi siguraduhin din na makabuluhan sa abot ng aking makakaya. At dahil dyan, maliligo na ako.
Nagpapahinga muna ako sa paglalaro ng Axie. So magsusulat muna ako dito. Mga nangyayari sa buhay ko ngayon. In general ano nga bang nangyayari sakin ngayon? Ah. Medyo nagiging busy ako ngayon. Kasi manager na ko. Haha. Wala akong magagawa kasi manager yung tawag nila pag meron kang pinapalaro na Axie teams sa iba. Yun yung pinagkakaabalahan ko these past few days. Pagha-hire ng scholars. Hindi ko rin alam bakit sila tinawag na scholars.
Tanginang shield yan
Busy din ako paglalaro. Yun lang naman yung routine ko eh. Make sure na may pagkain kami during meal times whether magluto ako or umorder online, matapos yung paglalaro ko ng Axie, at try na isingit ang pagbabasa between those two. Plus maki-update sa nangyayari sa cryptoverse para maging at ease na meron pa kaming pera pagdating ng retirement namin. Yun. Importante na meron tayong routine para hindi kung ano-anong pumapasok na mga unnecessary things sa utak natin.
Na-discover namin sa Costco. Crispy apple chips. Kakaadik.Isa sa mga nil-look forward ko sa araw-araw ay ang magmeryenda
Kausap ko kagabi ang Mama. Nagkkwentuhan lang kami at kinakamusta ko sila kasi nag-positive sila ni Tricia. Ayoko munang makampante hangga’t hindi pa sila nakakarecover talaga. Basta everyday winiwish ko sana maging okay na sila at maging back to normal na. So sa pagkkwentuhan namin, tinanong nya ano daw hapunan namin. Sabi ko ito:
Ayun. Tapos ngayon anniversary nila. Hindi sila makapag-celebrate ng maayos dahil nga naka-quarantine pa sila. Baka umorder na lang daw sila ng food or magluto ang Papa. Hays sana talaga ok na sila. Buong family kasi ng kuya nag-positive din. Daddy rin ni Kenneth. Buti naka-recover sila ❤️ Kaya Mama at Tricia magpagaling na kayo.
Kahapon ‘to nung nasa totoong office nila si Kenneth. So sya muna officemate ko kahapon.
Dami naming nadiscover sa Costco last week. Nung nasa Costco kami ewan ko pero parang walang topak si Kenneth. Anything na ituro ko umo-okey sya. Madalas kasi laging kontra. Mahal daw etc. Pero that day di sya masyadong kontra so ang dami naming snacks. Pero nung pauwi na nag-away kami haha. Biglang naging masungit. Lagi talaga yun! Umiinit ang ulo pag naggrocery kami. Sinabi ko na nga na wag na syang sumama. Mag stay na lang sya sa sasakyan. Nakakahawa kasi yung negative energy. Ang saya saya kong maningin ng mga prutas, karne, chocolate, tapos biglang pag tingin mo sa kanya feeling mo tinotorture sya. Kakasura.
Eto yung nakakaadik
Ah tapos last week, pumunta kami sa birthday-an nung officemate ni Kenneth. So na-meet ko din officemates nya. Ang saya din nung gabi na yun. Ang sarap ng food at company. Tapos may karaoke pa so nagkantahan din. Nagpalitan lang kami ng mic ni Hope (katabi ko) kasi mahilig din pala syang kumanta. Sana maulit!
Haha nakakatawa naki-twinning pa si Kenneth dun sa may birthday
Ang saya din pala nung baby shower nila Trix kaso wala akong picture. Noon na lang ako ulit nakapaglaro ng Pusoy Dos tapos super cute ni Muy.
Ang lawak at ang ganda ng bahay nila. Nakaka-inspire.
Wala na kong maisip na significant na nangyari. Ah last. May Nintendo Switch na sila Nick so naglaro kami nung minsan ng Overcooked 2.
Bulok ni Nick! Hahaha joke. Pero medyo kasi merong game na tarantang taranta sya (naka-video call kami) tapos sigaw ng sigaw pero yung character nya nakatayo lang 🤣🤣🤣 Tanga eh hahaha. Sana maging available ulit sya gusto ko ulit maglaro. At para magamit naman yung Switch namin na naka tengga na lang.
Magsusulat na ko bago pa ko madistract ng ibang mga bagay. Pa-aga ng pa-aga ang gising ko. Siguro dahil pa-late ng pa-late ang sunrise tapos ang aga na lumubog ng araw. Nakaka-feel good kasi hindi ako fan ng sunshine. As mentioned before, gusto ko gloomy and moody yung atmosphere. Narerelax talaga yung isip ko pag ganun.
At gusto ko yung ganito na maaga yung gising ko. Gusto ko pang mas agahan. Ang peaceful kasi sa umaga. Totoo talaga na iba yung calmness pag yung mga tao tulog pa tapos ikaw nagsisimula ka na sa araw mo pero hindi ka nagmamadali. Nakapag yoga din ako kanina so ang sarap sa katawan dahil nga lagi lang naman akong nakaupo buong araw.
Extra peaceful ngayon kasi solo lang ako dito sa bahay. Kelangan pumunta ni Kenneth sa office so pwede akong mag-sounds. Tapos umaambon pa. Ang saraaap. Parang ang perfect ng start ng araw na ‘to.
Nae-excite tuloy ako mag-prepare ng breakfast ko. Baka kainin ko na lang yung tirang beef strips na minarinate sa Korean sweet sauce. Tapos yung blueberry bagel lalagyan ko ng cream cheese at strawberry jam. Sarap! Tapos manonood ako ng crypto news sa YT. Hays. Ang ganda ng araw na ‘to. Sana consistent hanggang mamaya.
Ilang beses ko na na-encounter yung, “Be kind. Everyone is fighting their own battle.” Agree naman ako. Minsan lang ka-disappoint na nagttry kang maging kind at may pakealam pero dedma. Ok lang. “Be kind.” nga eh.
Ka-chat ko yung bunso naming kapatid. Tinanong ako kung hindi daw ba ko nasasamid kahapon dahil may bago silang nilalaro na board game tapos hindi daw nila maintindihan yung rules. Paulit ulit daw sila na, “We need ate Gleniceee!” Bigla akong nahomesick at humagulhol ng iyak. Hays.
UPDATE: May kadamay na ako pagiyak 😂
Tapos tumawag yung tita ko, pinakita sakin ang Mommy (lola ko), nagiiyak din 😄 Uwi na daw ako. Yung pagkakasabi pa ng Mommy lalong nakakaiyak. Sabi ng Mommy habang umiiyak, “Uwi na!” tapos parang galit na frustrated. Huhuhu. Hays. Kung ganun lang kadali 😭
Gleniz da Menace 