March 2020 – Gleniz da Menace

Kahapon yung first day na ang situation ay:

Weekday = workday
Tapos pareho kaming nasa bahay ni Kenneth
Pero work from home sya (gawa ng COVID-19)
Tapos ako jobless kasi nag-resign na ko to pursue ang aking career in art/design

In our mini office

So kahapon, parang feel na feel namin yung pagka-house wife ko. Feel na feel ni Kenneth. Kasi the night before, gumawa na ko ng daily schedule ko para productive ako throughout the day at nakakakain kami sa oras. Since alam kong 12PM ang lunch break nya, nasa schedule ko na 11AM, magluluto na ko. Para 12PM, ready na ang pagkain at sabay kaming mag-lunch.

Best nilaga ever daw

Few minutes after 12PM, lumabas na sya sa mini office namin tapos ang sabi, “What’s for lunch?” habang nakangiti. Halatang halata na gusto nya yung inaasikaso sya. Haha. Kasi kahit noon pa, may usapan kami na magiging house wife ako kapag kaya ng sweldo nya para nga ma-pursue ko yung art career ko. Ngayon parang kaya naman pero yung tipong wala na kaming maiipon masyado. Saktong sakto lang sa mga bills and groceries. Kaya ginagalingan ko dito sa freelance ko para makapag-contribute ako kahit papano. And yun yung purpose nung daily schedule na ginawa ko, para di ako ma-sidetrack. Ang daming distractions pag freelancer. Ang daling manood na lang ng Netflix, tapos kain tulog. Hindi pwede.

Taking notes sa pinapanood kong illustration class

So kahapon yun. Kanina, tinuloy ko lang yung tine-take kong online class. Ang dami kong natutunan. Excited and kabado at the same time kasi after ng theories, application naman ang next. Di ko alam kung bakit every time magddrawing ako kinakabahan ako. I think sa sobrang gusto kong makapag-produce ng quality work, inaatake ako ng doubt and anxiety. Nauunahan ako ng kaba. Pero sabi nga sa podcast na napakinggan ko, fear is okay. Kasi the moment na wala na yung fear, ibig sabihin non parang bored ka na sa ginagawa mo or wala ka nang gana.

11:08AM na so kelangan ko nang magluto. As for me, masaya ako. Syempre sino ba namang hindi sasaya na mas hawak mo yung oras mo. Pero yun nga. Nakaka-pressure din and may guilt feelings kasi wala na kong nacocontribute na income sa household. Never naman akong nakarinig kay Kenneth ng kahit ano. Suportado nya talaga ko. Yung malikot na utak ko lang ang kalaban ko. Madaming naiisip na hindi na naman dapat ika-worry. Basta ang goal ko ay mag-focus dito sa art ko which will lead to potential clients. Good luck sakin. And sabi ko nga, worse comes to worst, may balikan naman. Pwede naman akong bumalik sa office job kung hindi ito mag-workout. Pero bago mangyari yun, ita-try ko muna ang best ko. Okay magluluto na ko.

A rare sight! Normally suplado si Cashew pero tumabi at umupo sya sa legs ko 😍

Pandemic + I Resigned

Pag sinabi yung pandemic, naaalala ko yung Pandemic board game na binili ko noon na nilalaro namin ng mga pinsan ko. Ngayon, eto na nga: COVID-19. Nung una, halos walang sumeseryoso sa kanya. Pero ngayon, lahat takot lumabas ng bahay para iwas hawa. Eto yung photo na pinadala ni Nick sakin. View from their apartment sa Manila.

Ghost town

Mas strict sa Pilipinas. Naka lockdown sila ngayon. Pero ang mas gustong gamitin na term ng mga nakatataas ay ‘Enhanced Community Quarantine’. Para daw di mag-panic.

Dito naman sa Canada, wala pa ngang COVID-19 case, nag-hoard na ang mga tao. Lalo na nung nagka-positive. Tapos ang daming naging racist kasi Pinoy yung unang taong nag-positive. Tapos may history sya ng travel sa Pinas. As of now, 18 cases yung nandito. Kaya siguro medyo lax pa sila. Pero kahit dineclare nang ‘state of emergency’ na daw dito sa Manitoba, nagpapapasok pa din dun sa company namin. Buti na lang resigned na ko. Last day ko kahapon. Eto yung card na binigay nila sakin and thank you naman sa Starbucks GC. Di ko inexpect na may ganun.

Thanks Nicole! Best boss ever.

Thanks FEDS Team!

Ang daming nangyari. Ang dami ding nangyari sa buhay ko na hindi related sa virus. Pero yung mga related muna sa virus:

Lahat galit sa China
Madaming natawa at natanga kung bakit nagkakaubusan ng toilet paper
Overpriced alcohol from resellers na hindi mo malaman kung totoo bang alcohol
Quarantine passes? Yun ba yung tawag dun. Basta kelangan ng pass para makalabas ka ng bahay (PH only)
Nagsilabasan ang mga TikTokers at ang daming taong na-hook so ang daming cringy TikTok videos sa feed mo. Pero nakakaaliw naman yung iba. Pero karamihan sobrang papansin lang.
Bukod sa TikTok videos, nagsilabasan din ang mga taong selfish. Eto yung mga hoarders, naka-admit (kasi positive sa COVID) tapos tumakas sa ospital, mga taong labas pa din ng labas kahit sinabing bawal nga muna, etc.
“Mother Earth is healing” posts sa social media and yung mga articles na may naka-predict na daw na mangyayari tong virus na ‘to this 2020
Online concerts, online talk shows (Jimmy Kimmel, Jimmy Fallon, basta sila), daily podcast episodes (kasi dati weekly lang mag-release ang podcasters), online yoga classes, basta lahat ng pwedeng gawing online ginawa nilang online which is very good naman. Pantanggal inip.
Time. Ang dami nang time. Siguro wala nang nag-ppost ng “<insert verb here> pag may time.”

I think yung mga ibang nangyari na hindi related sa virus bukas bukas na lang since Pandemic na yung title ng blog post na to. Basta sana bumalik si Kenneth ng nasa maayos na kalagayan and virus-free (kasi nasa Calgary sya ngayon) and sana maging productive naman ako sa coming days kasi nanood lang ako ng Love is Blind maghapon (watch kung gusto nyong maasar at maaliw at the same time) at nag-Insta and FB plus Youtube. And super sana, sana gumaling na ang mga kitty cats. Hays.

Feel better 😞

Sorry kitties 😢