Christmas 2021

Grabe. Wala lang kasi binasa ko yung Christmas posts ko nung 2017, 2019 at 2020. Iba-iba yung mood.

Nung Christmas of 2017 wala akong idea na last Pasko ko na pala yun sa Pinas. Tapos hindi ko pa super nasulit kasi pareho kami ni Kenneth na nagttrabaho sa Maynila at may pasok na sya ng Dec 26. Kaya kelangan namin lumuwas agad ng Dec 25 kasi traffic. Hays kung alam ko lang. Pero masaya pa din naman kasi ang dami kong nakasama. Yung theme ng Christmas 2017 is: bittersweet. Pero natawa ko dito:

Favorite kong kasama si Benson pag may videoke kasi pareho kaming pasikat. Baka ganun talaga pag nangarap kang maging famous singer pero hindi ka naman naging ganun so dinadaan mo na lang sa videoke.

Excerpt from Christmas 2017

Tapos wala akong post nung 2018. Feeling ko distracted pa ko kasi nakatira pa kami sa mga tito ko non. Feel pa yung holiday spirit kasi ang daming niluto nung tita ko tapos may Christmas tree and decorations. Pero wag ka. Pagdating ng Christmas 2019 ang theme ay: devastated. Sobrang lungkot ko pala talaga nung Pasko na yun. Tapos wala akong concept of time. Teary eyed ako after kong basahin.

Sana phase lang to. Hirap na hirap kasi akong humugot ng saya sa mga bagay na meron dito at meron ako ngayon. Lahat na lang naiisip ko yung mga wala.

Excerpt from Christmas 2019

Pero. Bumawi naman nung Christmas 2020. Ang saya ko non haha. Ang theme siguro ay: revitalized?

Hindi ako palabati hangga’t hindi ako binabati, pero that time ang dami kong binabati ng Merry Christmas. Feel na feel ko lang.

Excerpt from Christmas 2020

---

Ngayon namang 2021. Ang theme ay: neutral. Hehe. Hindi ako super lungkot pero wala din ako masyado sa mood mag-celebrate ng Pasko. Tinatanong ako ni Kenneth ano daw plano namin sa Pasko. Wala talaga akong masyadong thoughts about it. Sabi ko kumain na lang kami sa labas kaso nahirapan kaming maghanap ng makakainan.

Si Kenneth halata ko, gusto nyang magluto kami. Kaso naisip ko, ininvite naman kami ng tito ko sa bahay nila na maghapunan ng Christmas Eve. Hindi ba pwedeng yun na yun? For sure ang daming food dun. Tapos nag-book naman kami ng movie tickets ng Spider-man: No Way Home ng mismong Christmas day. Ok na ko dun.

Nung Pasko na sa Pinas, nakita ko nanaman yung mga pics ng pamilya ko na magkakasama. Kung noon pure bitterness yung nararamdaman ko, ngayon kaya ko nang maging masaya para sa kanila. Pero few minutes into browsing ng pictures nila sabi ko kay Kenneth, “Nakakaiyak naman.” So teary-eyed nanaman ako. Kaya hindi ko na rin tiningnan lahat ng pics.

Naalala ko last year nung ang theme ay revitalized, nagpapatugtog ako ng Christmas songs nung malapit nang mag-Pasko. Ngayon wala sa isip ko. Pero nung nakita ko nga yung mga pics nila na magkakasama, naligo ako after at napakanta na lang ako ng, “Diba’t kay ganda sa atin ng… Paskoooo… Naiiba ang pagdiriwang ditoooo…” “Ang Pasko ay kay sayaaaa… kung kayo’y kapiling naaaaa…” Hays. Yung next next uwi ko talaga, pipilitin kong makauwi ng Pasko at Bagong Taon.

Pero nung binihisan ko na ng Christmas costume yung mga pusa namin, dun nagpick up yung mood ko. Super cute nilaaa.

May pics din ako ni Almond at Whiskey.

Naisip ko naman hindi lang naman ako ang nalulungkot samin pag Pasko. Kasi nag-video call ako sa Mommy (lola) nung andun kami sa mga tito ko. Ayun sa kanya talaga ko nagmana.

3PM yung movie kaya naggayak na kami nung hapon. Halos puno din yung theatre. Ang ganda ng No Way Home. ANG GANDA. Sulit na sulit yung 2 hours. Balak ko next year ganto ulit. Nood ng movie. Parang eto na yung magiging tradition 🙂

Medyo naasar pa ko kay Kenneth kasi gusto kong mag-picture kami dun sa photo booth as Christmas souvenir namin. Tapos sya ang unenthusiastic nya. Di naman nya ayaw. Parang wala lang yung reaction nya. Kaso di na rin natuloy kasi wala kaming $5 na cash. Meron akong $10 pero hindi daw nagbibigay ng sukli yung machine.

Nung nakalabas na kami naisip ko, eh di bibili ako ng kahit ano para ma-break yung $10. Kaso paglingon namin “ang haba” na daw ng pila papasok. Tapos si Kenneth parang ayaw na tumuloy. Yung mahaba sa kanya eh limang tao. Kaya tinamad na talaga ko. Medyo nawala ako sa mood.

Tapos nung nasa sasakyan na kami, dinidistract ako ni Kenneth ng mga thoughts nya about dun sa movie. Alam nya kasing nagustuhan ko yung pinanood namin at alam nyang asar ako sa kanya. Tsss.

Anywayyy. Paguwi namin medyo lumipas na rin naman at naging successful yung pag-distract nya sakin kasi ang dami kong thoughts about dun sa movie. Wala naman akong choice kundi sa kanya i-share. At naisip ko mag-picture na lang kami ng mga kitties.

Ayun. Next year mag-eextra effort na ko. Kasi alam kong ma-FOMO nanaman ako sa mga pics nila next year kaya kelangan kong ma-distract at magkaron ng sarili naming thing.

---